HISTORIA RASTAFARI

O RASTAFARI OGÓLNIE...

 Słowo Rastafari składa się z dwóch innych wyrazów ras - oznaczającego głowę oraz tafari - stworzyciela. Dla rasta Jah jest człowiekiem i w człowieku , człowiek i Jah są jednym Ja i Ja czyli I and I. Wszyscy Rasta są zjednoczeni z Jahwe w I and I i wszyscy są równi. Idziemy razem, nikt nie pozostaje w tyle. Jednak Ras Tafari jest Głową. Jest przywódcą. Bo on jest Najwyższym. Ruch Rastafari dzieli się na trzy poszczególne części .Są nimi religia , wymiar społeczno-polityczny i kultura. Przynależność do ruchu Rasta określana jest nie na podstawie poglądów i opinii na jakiś temat, lecz wyznaczona przez owe trzy wymiary życia. Nie istnieje grupa formalna , wszyscy jej uczestnicy są powiązani wiarą w Jah (Dża - jedynego Boga -stworzyciela). Główny elementem religii jest wiara w walkę dobra ze złem (Zło symbolizuje Babilon, a dobro Syjon). Wiara w przyszłość w której Babilon upadnie i zwycięży Syjon - nastanie świat szczęścia, sprawiedliwości, wolności, tolerancji, pokoju, i miłości - Jeruzalem. A przecież najważniejsza walka toczy się w tobie i nikt inny, tylko ty sam decydujesz, czy jesteś w Babilonie, czy już nie, czy wybierasz dobro, czy zło, czy służysz Jah, czy systemowi, który ci nie daje nic oprócz rozpaczy. Wielu Rastamanów nie skupia się na wymiarze filozoficznym i religijnym, ale głównie na muzyce jaką jest reggae. Na pewno nie wszyscy wyznają tą samą religię - ale te religie muszą zawierać wyżej wymienione podstawowe prawdy - oparte głównie na Biblii. Dla Rastamanów ważna jest również kulura afrykańska i środowisko naturalne - ekologia, walka z zanieczyszczeniem (pollution), ratowanie naszej planety - Ziemi, większość z Rastamanów nie zabija zwierząt i jest wegetarianami. Swoją naturalność wyrażają też w ubiorze składającym się z naturalnych rzeczy - wzbudzając zdziwienie ludzi Babilonu.

MARCUS GARVEY

   Podstawowe elementy doktryny ruchu Rastafari stworzył Marcus Mosiah Garvey w USA.Urodził się w 1887 w St. Ann na Jamajce.Walczył o równouprawnienie i tolerancję wobec wszystkich obywateli. Postulował powrót do kultury naszych przodków. Jest autorem słów "Czarne jest piękne" (których zresztą użył ponownie Martin Luther King). W 1927 podczas odczytu "Etiopia - kraina naszych ojcow" w nowojorskiej hali Madison Square Garden, Garvey poruszył temat życia religijnego zniewolonych ludzi. Po tym przemówieniu rząd Stanów Zjednoczonych deportował Marcusa Garveya, który mówił zbyt wiele i zbyt głośno. Wrócił na Jamajkę i dalej przemawiał: Zwróćcie oczy w stronę Afryki, gdzie koronuje się Czarny Król. 

HAJLE SELLASJE

   Trzy lata później przepowiednia się sprawdziła - w roku 1930 Lif Ras Tafari Makkonen, koronował się jako Hajle Sellasje I, 225 Cesarz Etiopii, Król Królów i Pan Panów, Zwycięski Lew z Plemienia Judy. Cesarz panował niepodzielnie od 1930 do 1975 roku, z przerwą sześciu lat podczas II wojny światowej - przebywał na uchodźstwie w Bath w Anglii. Na początku lat 70 - tych zaczął tracić kontrolę nad swoją armią - siłą, która przedtem utrzymywała jego wynędzniałych, poddanych chłopów w posłuszeństwie. Monarchia jako ustrój przeżyła się w Afryce. Armia zwróciła się przeciwko swojemu cesarzowi. Został zdetronizowany i zamknięty w areszcie domowym. O siódmej rano w środę, 27 sierpnia 1975, wydał swoje ostatnie tchnienie i zakończy ziemskie panowanie. Dzięki jego poglądom, Czarni przestali wstydzić się swego koloru skóry i zaczęli wierzyć w swą siłę i własne możliwości. Zaczęli sięgać do źródeł swej kultury oraz ożywili korzenie tradycji.

W TYM CZASIE RASTAFARIANIZM ZOSTAŁ SZEROKO PRZYJĘTY PRZEZ JAMAJSKIE WSPÓLNOTY MIESZKAJĄCE POZA WYSPĄ, GŁÓWNIE W STANACH ZJEDNOCZONYCH, WIELKIEJ BRYTANII I W KANADZIE. MITOLOGIA RASTA ZYSKAŁA CHARAKTER BARDZIEJ UNIWERSALNY

ROZWÓJ RUCHU I JEGO ZWIĄZEK Z REGGAE

   Ruch RasTafari zaczął przybierać mistyczny wymiar - szczególnie w krajach ameryki łacińskiej oraz w basenie Morza Karaibskiego. W latach 40 na Jamajce zaczęli pojawiać się tzw. Rude Boys - mieszkańcy wsi, 
praktykujący Rastafarianie skuszeni możliwością szybkiego zarobku w stolicy - Kingston. Jednak ich marzenia szybko się rozwiały - tak szybki przyrost mieszkańców stolicy spowodował wielkie bezrobocie. Nowo przybyli zakładali slumsy na obrzeżach miasta - w ten sposób powstawały coraz to nowsze dzielnice biedy : Tivoli Gardens, Trench Town Rock, Ghost Town, Jones Town, Denham Town. Rude Boys postrzegani byli jako margines społeczny. Bezwzględna Policja szybko stała się ich wrogiem - niszczono uprawy ganji, zamykano nielegalne (a więc wszystkie) komuny.
   W latach 70-tych wśród Rude Boysów dokonał się podział - prześladowania ze strony policji, komercjalizacja reggae skłoniły cześć z nich do zamieszkania na wzgórzach Blue Mountains. Tam uprawiali zioła, tworzyli swa własną muzykę grając na bębnach, modlili się. Poprzez muzykę reggae idea ta nabrała nowych wymiarów. Problemy społeczne i polityczne występowały coraz wyraźniej, jako tematy wielu pieśni, a muzycy reggae stawali się szamanami, komentatorami codzienności i prorokami. Do Europy idea Garveya przywędrowała wraz z muzyka Boba Marleya. Na szczególnie podatny grunt trafila w Zachodnich Niemczech oraz w Wielkiej Brytani - gdzie przebywało wielu emigrantów z Jamajki. Co ciekawe, znalazła ona zwolenników nie tylko wśród ciemnoskórych, lecz także wśród wielu białych. Rastafarianizm nie jest bowiem, jak się powszechnie uważa, dążeniem do wyzwolenia czarnych spod ucisku białych - powstał, by pomoc słabym , wykorzystywanym przez system ludziom - niezależnie od koloru skóry. W Stanach Zjednoczonych w ślady Garveya poszło wielu czarnoskórych - najbardziej znanym z nich był bez wątpienia pastor Martin Luther King - który swym słynnym kazaniem "Miałem sen..." kontynuował dzieło tego wybitnego Jamajczyka. Na północy King zyskał wielu zwolenników, przenikający tutaj z Karaibów Rastafariański sposób myślenia, spowodował początek nowej subkultury - Hippisów.

DIETA

   I-Tal - dieta ma znaczenie religijne, niewielu Rastamanów wybiera taką dietę. Jest ona pełna wyrzeczeń. Nie wolno palić tytoniu, pić alkoholu, jeść mięsa (szczególnie świńskiego) ani używać wielu przypraw (np. soli). Dieta Rastamana ma być naturalna i czysta. Jednak dieta dotycząca mięsa jest różnie rozumiana przez Rastamanów i można wyróżnić: 

Wegetarianie - większa część z rastafarian jest wegetarianami. Rasta jest człowiekiem nie pragnącym krwi, nie zabijającym zwierząt. Uważają iż współczesny człowiek jest na takim poziomie rozwoju technicznego, iż w zupełności może przeżyć bez mięsa.

Weganie - ci którzy uważają, że można spożywać wyłącznie to co wyrośnie w Ziemi. Produkty pochodzenia zwierzęcego dla tej grupy ludzi są nieczyste - zastępują podobnymi w smaku, konsystencji i przygotowania produktami pochodzenia roślinnego np: mleko sojowe, mleko kokosowe, kotlety sojowe.

Trzecią grupą - jest grupa, która spożywa mięso zwierzęce. Jednak nie jedzą zwierząt nieczystych, a prawie wszyscy nie jedzą wieprzowiny (tj. świni).

3 KOLORY

   Najczęściej Rastafarianie w swoim ubiorze eksponują trzy kolory : zielony , żółty i czerwony. Nie są one używane tak po prostu. Mają określoną symbolikę. Tworzą one flagę Etiopii. Kolebkę Rastafarianizmu , w którym się narodził i rozkwitł. Poszczególne kolory symbolizują: 

zielony - ziemia, ląd Afrykański ,którego spokój zniszczyła kolonizacja. Symbolizuje również kontynent, z którego wywodzą się pierwsi ludzie.

żółty - oznacza złoto zagarnięte przez kolonistów.

czerwony - krew która została przelana podczas walk z najeźdźcą.

Inne znaczenie to liczba trzy - trzy siły - woda, powietrze i ziemia. Z nich jesteśmy stworzeni - siły umysłowa, duchowa i fizyczna. Trzy siły istnienia to mężczyzna ,kobieta i dziecko. Wszystkie one są specyficznie zależne od siebie.