SLOWINIK RASTA

 

BABILON

Miasto-państwo znane ze Starego Testamentu. W ideologii Rasta jest symbolem zepsucia i upadkiem zasad, symbolem ucisku i niesprawiedliwości, podziałów społecznych na lepszych i gorszych. W Biblii Babilon to miasto w którym rządził pieniądz. Mieszkali w nim ludzie pragnący pieniędzy i zysku. Babilon rządzony był przez okrutnego króla chcącego mieć jak największy majątek. To miasto zamieszkiwali również ludzie pokolenia Judy, którzy różnili się od innych. Żądza władzy i pieniędzy doprowadziły Babilon do upadku. Babilon dla Rastafarian to zło świata. Rasta czują się we współczesnych miastach jak lud Judy czuł się w Babilonie. Rasta chcą żyć w miłości, pokoju, jedności i harmonii. Babilon jest całkowitym zaprzeczeniem tych wartości. Babilon niszczy ziemię, niszczy ludzi i ich umysły. Rastafarianie wierzą jednak, że Babilon ponownie upadnie, więc kontynuują swą walkę z hasłem: "Babylon must fall" (Babilon musi upaść).

BINGHI / NYAHBINGHI

Rozproszeni po całej ziemi rastamani zbierają się co roku w dniu 23 lipca, by świętować przyjęcie na świat Mesjasza zwiastującego początek czasów ostatecznych; "na jego biodrze wypisane: Król królów i Pan panów!" - JAH Rastafari Haile Sellasje l. Ogień, wokół którego gromadzą się bracia grający na bębnach jest przypomnieniem płomienia, który prowadzi dwanaście plemion Ludu Bożego ku Ziemi Obiecanej. Obrzęd rozpoczyna się po zachodzie słońca i trwa aż do świtu, jego treścią jest bowiem przejście przez noc niewoli, wygnania i rozproszenia. Ciemność symbolizuje cierpienia jakich doznajemy w Babilonie przeciwstawiając im wspólnotę źródłowej kultury. Zgromadzeni wokół ogniska stanowią zalążek odradzającego się świata opartego na wartościach głoszonych przez Chrystusa. Sama nazwa jest zaklęciem i proroctwem, oznacza ona: "śmierć czarnym i białym ciemiężcom", jednocześnie odwołując się do podziwianej w kręgu Rastafari afrykańskiej królowej walczącej w XVII wieku z najazdem kolonialnym. Mówiono o niej Nyah-Binghi, czyli ta, która posiada wiele rzeczy. Taką też nazwę nosi obrzęd. Obecni na Nyahbinghi najstarsi rastamani wybierają najgodniejszego spośród Siebie, by czytał odpowiedni rozdział Pisma Świętego odnosząc jego treść do bieżących wydarzeń. Wyraża to rastafariańskie postrzeganie l rozumienie świata oraz zjawisk w nim zachodzących z perspektywy biblijnego objawienia. Nyahbinghi wypełniają śpiewane przy akompania-mencie bębnów psalmy i tradycyjne rastafariańskie pieśni. O brzasku Nyahbinghi zamyka wspólna modlitwa odmawiana na głos przez wszystkich zgromadzonych. Binghi odprawiane jest też w czasie innych świąt Rastafari:

6 stycznia – Ceremonialne Urodziny Cesarza Hajle Syllasje
21 kwietnia – Święto Przybycia Cesarza Hajle Syllasje do Jamajki
23 lipca – Osobiste Urodziny Cesarza Hajle Syllasje
1 sierpnia – Obchody Wyzwolenia Cesarza z Niewolnictwa
17 sierpnia – Urodziny Marcusa Garveya
2 listopada – Dzień Koronacji Cesarza

BOBO ASHANTI / Bobos

Ruch Bobo Ashanti założony został przez księcia Emmanuela Charlesa Edwardsa na Jamajce około roku 1950. Sam książę uważany był za proroka, podobnie jak Marcus Garvey. Bobo uważają że konieczna jest repatriacja wszystkich czarnych do Afryki. Uważają też że powinni oni otrzymać odszkodowania za niewolnictwo. Wierzą też, że większość niewolników zabranych na Jamajkę pochodziło z plemienia Ashanti, dzikiego afrykańskiego plemienia z Kumasi w Ghanie, którego oni są potomkami. Członkowie tego odłamu Rastafarian często nazywani są jako Bobo Dreads. Mają dość odmienny ubiór: długie szaty i bardzo ciasno zawinięte turbany. Ich komuna ma własną odrębną konstytucję, a oni sami mają dość oryginalny styl życia który ściśle odnosi się do Starotestamentowego Prawa Mojżeszowego, obchodzą szabas od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę, nie pracując w tym okresie. Podczas szabatu unika się spożywania soli i oleju. Kobiety nie mogą uczestniczyć w przygotowywaniu jedzenia w trakcie menstruacji. Mogą podawać jedzenie gościowi, ale nigdy nie mężczyźnie Bobo. Większość mężczyzn w małej komunie Bobo Hill, gdzie mieszkają Bobos, jest albo kapłanami, albo prorokami, którzy przeprowadzają uroczystości albo wnioskują. Do Trójcy zaliczają księcia Edwardsa, Marcusa Garveya i Cesarza Haile Selassje.

DANCEHALL

Dancehall narodził się w latach 80-tych razem z ragga. Muzyka ta, zgodnie z nazwą, przeznaczona jest przede wszystkim do zabawy i najłatwiej usłyszeć ją w salach tanecznych. Czasami bywa nazywana dosadnie, ale obrazowo "muzyką do potrząsania tyłkami". Dancehall miał już swoje 15 minut. W latach 80. gwiazdą był Yellowman, dziesięć lat później światowe sukcesy święcił Shabba Ranks. Powołujący się na jamajskie korzenie Shaggy czerpał też z raggamuffin i dancehallu. Tymi gatunkami inspirowali się również Brytyjczycy. Po części z dancehallu i ragga wyrosła taneczna muzyka jungle. Dancehall jednak szczególnie silnie wpłynął na hip-hop. Można nawet powiedzieć, że oba nurty przemawiają do tej samej publiczności. To nie dziwi. Hip-hop wiele zawdzięcza reggae. Wszak to Jamajczycy z Kool Hercem na czele na początku lat 70. przenieśli na amerykański grunt kulturę didżejską. Dziś hip-hop zatacza pełne koło. Coraz bardziej komercjalizujący się gatunek, szukając nowych inspiracji, wraca do swoich korzeni i na nowo odkrywa jamajskie rytmy. Nie sięga jednak po klasyczne reggae, lecz jego nowoczesne odmiany - hedonistyczny dancehall i zadziorne raggamuffin. Warto też pamiętać, że słowo "dancehall" oznacza też salę taneczną i w takim znaczeniu funkcjonowało od czasów, kiedy ludzie na Jamajce chcieli tańczyć - czy to do mento, ska, rockstedy czy dancehall'u.

 

RASTAMAN

Nazwa osoby idącej drogą Rastafari, członek subkultury fanów nurtu muzyki reggae, którego charakterystycznymi cechami wyglądu i zachowania są: noszenie dredów, grupowe palenie marihuany w celach relaksacyjnych i religijnych, słuchanie różnych rodzajów muzyki wywodzącej się z Jamajki i nie tylko, m. in. reggae, ragga, dub, soca, raggajungle oraz specjalny dresscode w ubiorze mający pokazywać innym szacunek dla filozofii rasta. Ubranie rastamana czasem zawiera tzw. trzy kolory rasta, są to barwy licząc od góry: zielona, żółta, czerwona - prezentowane na znaczkach, plakatach, ubiorach , naszywkach itd.